Sade yaşamak özgürleşmektir

Her duygu durumunun insana yaptırdığı şey farklıdır. O anda yapılması gerektiğini düşündüğümüz ve ihtiyaç hissederek yaptığımız şeyler, bakış açımız değiştikçe değişmeye başlar.

Gelişim, ilerleme, büyüme ve dahasını sayabileceğimiz onlarca şey, içeriden dışarıya doğru olur. Önce bilginin gösterdiklerini görürüz.

Olması gerekenleri yeniden tartar ve değerlendiririz.

O zaman görürüz ki, kendimizi büyük insanlık ailesinin değerli bir üyesi gibi gördükçe, içten bir inanç ve değer geliştirdikçe, ihtiyacımız bize sunulanlardan çok daha azmış.

“El ne der?” diye yaptıklarımız, “Şu markayı almazsam olmaz”, “Şu marka telefon benim elimde olmalı”, “Bu semtte oturmalıyım”, “Şu mağazadan giyinmeliyim”, “Şu insanlarla takılmalıyım” dediklerimizin hepsi, genellikle kendimizden memnun olmayı başkalarının onayına bıraktığımız, başkalarının kulvarlarında olmayı, onlar gibi görünmeyi ve değerli olmayı belli standartlarda yaşamaya endekslediğimiz için olabilir.

Oysa çok sade giyerek, marka tutkusundan vazgeçerek, pahalı yaşamayarak ta önce kendimizden memnun olmayı başarabiliriz.Yüzümüzü bedenimizi günün moda trendlerine uydurmak için verdiğimiz mücadele ve harcadığımız parayı kendimizi bilgilendirme, dünyayı gezme, insanı sevme ve ihtiyaçlarını önemseme gibi hayati konulara ayırsak, çuval giysek bile rahatsız olmayız.

Çünkü insanı insan eden, değer katan şeylerin madde olmadığını anlamış oluruz.

Birilerinin çılgınca yaşama, çılgınca para harcama ve çevresi tarafından beğenilme tutkusunun insanı köleleştirdiğini anladığımız zaman, bize özgürlüğün yolu açılmış olacaktır.